Т'га за југ-Констандин Миладинов

Т'га за југ од Констандин Миладинов исто така е моја омилена песна.Во оваа песна се зборува како Константин Миладинов во Цариград очаен и несреќен тагува за родниот крај за татковината.Константин Миладинов добил инспирација да ја напише оваа песна кога Димитрија му пратил писмо.Последната негова желба е да умре крај езерото,во татковината.Но,за жал неговата последна желба не се остварила бидејќи умрал во темните зандани на Цариград.Песната Т'га за југ од Константин Миладинов е оваа:

 

Орелски крилја как да си метнех, И в наши ст'рни да си прелетнех                                                На наши места ја да си идам, Да видам Стамбол, Кукуш да видам, Да видам дали с’нце и тамо Мрачно угревјат како и вамо. Ако как овде с’нце ме стретит, Ако пак мрачно с’нцето светит На п’т далечни ја ќе се стегнам И в други ст’рни ќе си побегнам, К’де с’нцето светло угревјат,                                        К’де небото ѕвезди посевјат.         Овде је мрачно и мрак м’ обвива И темна м’гла земја покрива: Мразој и снегој и пепелници, Силни ветришча и вијулици; Околу м’гли и мразој земни, А в гр’ди студој и мисли темни.  Не, ја не можам овде да седам, Не, ја не можам мразој да гледам! Дајте ми крилја ја да си метнам, И в наши ст’рни да си прелетнам: На наши места ја да си идам, Да видам Охрид, Струга да видам.  Тамо зората греит душата И с’нце светло зајдвит в гората: Тамо дарбите природна сила Со с’та роскош ги растурила: Бистро езеро гледаш белеит Или од ветар сино – темнеит; Поле погледниш или планина, Сегде божева је хубавина.  Тамо по срце в кавал да свирам, С’нце да зајдвит, ја да умирам. Константин Миладинов